Bekka og Cho

"Er ég illkynja mein í vitund þinni" æpti Rebekka að fyrrverandi ástmanni sínum, Chin Cho Cha. Sá var margballa og mormónatrúar. "Hvort viltu halda mér eða sleppa þú ógurlegi undrafoli kínverskrar náttúru?"
"Ég hafna þér lúsuga hóra, þú er eitt sinn varst drottning minna óra. Merkilegt að þú skulir tóra eftir öll þessi mök og haldist enn rök. Ég hef marga belli og til að halda velli verð ég að sneiða hjá konum sem hafa legið með mínum sonum. Chin tók þig í gær, Cho í dag og Cha fyrir ári. Enn er lúsugur hans nári. Chas þ.e. Láttu þig hverfa þú víðskauta herfa."
Við þetta andsvar varð Rebekka snælduvitlaus. Hún rakaði skaut sitt og krika og hafði mök við álftir og blika. Er liðin var vika í hreðjum fugla hætti hún að rugla og gerðist rennilásasmiður í Næróbí. Skál fyrir því.

Öldruð sms

I

Mörk raunveruleikans við viðbjóð hins erlenda þvags urðu ógreinilegri með hverjum dropa sem féll. Kettir umturnuðust og klóruðu nafn hins skítuga á kynfæri sín.

II

Taugasímar atorku minnar eru allir utan þjónustusvæðis. Vitundin dofin eftir stríðsöskur frumhvatanna. Í djúpinu skilst sannleikurinn frá mér í neti örlaganna.

III

...og upp úr gröfunum spruttu þeir sem óðir menn og ældu spínati. Kynmök englanna héldu sólinni í skefjum. Umlukin glerkúlu féll veröldin saman í lófa mér...

IV

Í golu úr rössum hinna tannlausu berst tvíballa lífvera í skaut skautadansarans Yrju Kress. Hún fagnar því og festir nakta álfa á lúsaber. Ljós blikka í álftum.